Στὸν Παναγιώτη, τὸ Σταθη, τὸν Γιάννη, στὸν Ἀντώνη κι ὅλους τοὺς Κληματιανοὺς ποὺ συνεχίζουν νὰ θυμοῦνται...
Μέρες ποὺ ἔρχονται, ἁγιασμένες τοῦ ἱεροῦ Δωδεκαημέρου μέρες, ἡ Μνήμη εὐλαβικὰ σκύβει πάνω σὲ φωτεινὲς τοῦ χτὲς παρενθέσεις, ποὺ εὐωδιάζουν καλωσύνη καὶ τρυφερότητα. Ἦταν οἱ μέρες οἱ καθαγιασμένες τοὺ Ἁγίου Δωδεκαήμέρου, ποὺ τὶς ἄνοιγε ἡ μεγάλη τῶν Χριστοῦ Γεννῶν ἑορτὴ καὶ Πανήγυρις
↧