Ὅσο
περνοῦν τὰ χρόνια, ὅσο δηλαδή στοιβάζονται, μαζὶ μὲ τὶς μέρες, τὶς ἑβδομάδες, τοὺς
μῆνες, ἐμπειρίες καὶ γεγονότα, κυρίως ἀπὸ συμπεριφορὲς συν-ανθρώπων (συναδέλφων,
προϊσταμένων, φίλων ἤ συγγενῶν) τόσο καὶ
μαζεύεται κανεὶς στὸ “καβούκι” του, κατὰ τὴ λαϊκὴ τὴ ρήση. Μαζεύεται καὶ ἀρχίζει
νὰ μετρᾶ τὸν ὑπόλοιπο χρόνο του μὲ περίσκεψη καὶ προσοχή, γιατὶ περισσότερο ἀπὸ
κάθε ἄλλη φορὰ ἔρχεται
↧