Ἐντελῶς
τυχαῖα πληροφορήθηκα πρὶν ἀπὸ λίγη
ὥρα τὴν σεπτὴ κοίμηση τοῦ σεβαστοῦ
Γέροντος καὶ πνευματικοῦ, τοῦ καλοῦ
καὶ σεμνοῦ παπα-Συμεὼν Κραγιόπουλου,
τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία στὴ ζωή μου
ὑπῆρξε εὐεργερικὴ καὶ συνάμα φωτεινή.
Γιατὶ ὁ παπα-Συμεὼν ὡς Σχολάρχης μου,
ἀλλὰ κι ὡς διδάσκαλος, ὑπῆρξε μιὰ
ἀπὸ τὶς Μορφὲς ἐκεῖνες ποὺ μοῦ
ὁδήγησαν τοὺς βηματισμούς μου στὸν
χῶρο τῆς ἱερωσύνης, ἀλλὰ καὶ
↧